Voor de Sini-Beachfamilie bereikt het beachvolleyseizoen een eerste belangrijke cesuur: de Beachvolleyhappening Sint-Niklaas zit er op. Maanden voorbereiding gaan aan het tornooi vooraf dat in combinatie met de teamomkadering en op één lang weekend is het weer voorbij. Nu komen de “rustigere” weken eraan om ons ten volle op te laden voor hopelijk een spetterend finaleweekend in Knokke-Heist.

Dries en Tom: een herhaling van 5 jaar geleden?

De hereniging van de ‘golden boys’ uit 2009 werd op het eerste tornooi in de Elsense bossen nog even uitgesteld. Tom deed er alles aan om met zijn team PRECURA Antwerpen de titel in het zaalvolleybal af te snoepen van Knack Roeselare. In de bijna-historische finalewedstrijden trok Antwerpen ondanks 0-2-voorsprong nog aan het kortste eind, de laatste wedstrijd moest nog gespeeld worden toen Dries voor de eerste keer in het zand dook. Gelukkig was er voor vervanging gezorgd, en niet de minste: Sam Deroo! Sam maakte kennis met de intensiteit van het beachvolley en sleepte samen met Dries een derde plaats uit de brand.

In Hechtel was het dan tijd voor de echte hereniging. Dries en Tom legden meteen een foutloos parcours af en bereikten de finale. Tegenstanders in de Hechtelse ‘potgrond’ waren collega-Sini-Beachers Dennis en Aljosa. Lang zag het ernaar uit dat Dennis en Aljosa het gingen halen maar uiteindelijk bleken Dries en Tom toch te sterk: 2-1.

De andere tornooien Kortrijk en Gent kenden een gelijkaardig verloop. Dries en Tom bereikten opnieuw de finale en opnieuw stonden Dennis en Aljosa aan de andere kant van het net en jawel u raadt het al: opnieuw wonnen Dries en Tom het pleit (2x 2-0).

In Aalst werd de routine doorbroken, een seizoen vol Sini-Beachfinales zou dan ook te mooi zijn om waar te zijn. Dries en Tom stonden opnieuw in de finale maar dit keer krijgen ze de tegenstand van Kiné-beach- en broederduo Vandecaveye-Vandecaveye. De winnaars in onze petekind-tornooi waren toch opnieuw Dries en Tom.

Sint-Niklaas dan. Het tornooi dat voor elk Sini-Beachteam met stip in de agenda staat aangeduid. Dries en Tom zwoegden zich niet zonder moeite tot in de finale. Een aantal keer lag de uitschakeling heel dichtbij. Het leverde hen bij een aantal medewerkers de bijnaam ‘Driesels’ op. Toch werd de wat ons betreft droomfinale werkelijkheid: een Sini-Beachfinale in het Sini-Beachtornooi. In een finale van hoogstaand niveau, Dries en Dennis deden de ene spectaculaire verdediging na de andere en Tom en Aljosa trokken regelmatig een muurtje op aan het net, moesten Dries en Tom voor de eerste keer dit seizoen samen in het zand bijten. Dennis en Aljosa wonnen met 1-2.

In de tussentijd toonden Dries en Tom ook buiten onze landsgrenzen hun volleybalkunnen. Op het exhibitietornooi Lille au Beach moesten ze nipt in de finale de duimen leggen tegen een Ests duo. Het uitstapje naar Frankrijk smaakte naar meer want ze deden ook mee aan een manche van het Frans kampioenschap in Le Touquet-Paris-Plage. Ze doorstonden de kwalificatieronde met verve en stootten vervolgens op de hoofdtabel door in een poule met onder meer de regerende Franse kampioenen. Uiteindelijk strandden ze in de kwartfinale.

Dennis en Aljosa: bij de mannen winnen enkel Sini-Beachers

Ook met Dennis en Aljosa werd een succesteam uit het verleden herenigd. In 2011 waren ze een van de grootste uitdagers van de latere Belgische kampioenen Coucke-van Walle. Het tornooi in Elsene was dus de eerste test of de succesformule van 2011 nog niet was uitgewerkt. Een test die ze met succes doorstonden. Ze wonnen hun poule en in de finale waren ze in 2 sets te sterk voor Douwen-Adriaensen.

In Hechtel waren Dennis en Aljosa opnieuw onder stoom. Deze keer versloegen ze Douwen-Adriaensen niet in de finale maar in de halve finale. De finale in Hechtel was een primeur: voor de eerste keer stonden er bij de mannen twee Sini-Beachteams tegenover elkaar in een finale. Lang leken Dennis en Aljosa aan het langste eind te trekken maar toen brachten Dries en Tom hun spel naar een hoger niveau om zo de winst binnen te rijven na een spannende driesetter.

De tornooien in Kortrijk en Gent kenden een gelijkaardig verloop. Opnieuw een foutloos parcours, opnieuw een Sini-Beachfinale en opnieuw bleken Dries en Tom te sterk. We leken dan ook vertrokken voor een reeks Sini-Beachfinales met al dan niet steeds dezelfde winnaar.

In Aalst sputterde de machine. In de poule wonnen ze na veel moeite hun eerste wedstrijd en verloren hun tweede tegen Degruyter-Steenhouwer. Ze werden bijgevolg 2^e in de poule en weg halve finale. In de wedstrijd om de 5^e plek zetten ze wel redelijk eenvoudig Van der Aa-Van Reeth uit de weg maar na het tornooi heerste toch vooral de teleurstelling.

Dennis en Aljosa waren dus gebrand op een goede prestatie in ons thuistornooi om de teleurstelling van Aalst weg te vegen. Op de weg naar de finale verloren ze niet één set, de goede prestatie was op dat moment al een feit. In de finale stonden opnieuw collega-Sini-Beachers Dries en Tom aan de andere kant van de zandbak. Menig toeschouwer dacht aan een scenario vergelijkbaar met Hechtel, Kortrijk of Gent maar daar waren Dennis en Aljosa niet mee akkoord. In een hoogstaande finale versloegen ze verdiend Dries en Tom en voeren zo opnieuw de rangschikking aan.

Ook Dennis en Aljosa beproefden hun geluk buiten de landsgrenzen. Op de CEV Continental Cup in Slovenië toonden ze zich onverslaanbaar en bezorgden het Belgische team de overwinning. In een spannende finale versloegen ze een duo uit Noorwegen.

Fien en Maud: de Belgische kampioenen in actie

Als kersvers Belgische kampioenen waren ze aan hun pasverworven status een goede prestatie in onze hoofdstad verplicht. Ze bereikten de finale zonder setverlies en we kregen een heruitgave van de finale in Knokke-Heist. Fien en Maud konden hun kunststukje van vorig seizoen niet overdoen en collega-Sini-Beachers Stephanie en Karolien konden uitkijken naar een plekje voor hun eerste(?) trofee van het seizoen.

In Hechtel bleken latere tornooiwinnaressen Gielen-Sobolska in de poules te sterk. Fien en Maud werden 2^e in hun poule en moesten spelen voor de 5^e plek tegen Piatkowska-Lieckens. Met succes, desondanks speelde toch vooral de gemiste halve finale door de hoofden.

Het tornooi in Kortrijk bracht opnieuw beterschap. Zonder setverlies bereikten ze de finale waar ze revanche konden nemen op Gielen-Sobolska. Helaas slaagden ze daar niet in, ondanks een 1-0-voorsprong en een kloofje in de 3^e set.

In Gent werd er opnieuw verloren in de poule, dit keer tegen Verhulst-Degryse. Nu moest in een Sini-Beachduel uitgemaakt worden wie 5^e en wie 7^e zou worden. Fien en Maud waren in 2 sets te sterk voor Nymphe en Eline.

Op ons petertornooi te Aalst werd wel elke match in de poule gewonnen, maar in de halve finale bleken collega-Sini-Beachsters Stephanie en Karolien opnieuw te sterk. Een derde plaats werd dus hun deel.

Sint-Niklaas kende hetzelfde scenario. Fien en Maud werden poulewinnaressen maar ze moesten in de halve finale opnieuw het onderspit delven tegen Stephanie en Karolien. Sint-Niklaas was hun laatste tornooi samen. Maud vertrekt nu mee met de selectie van de Yellow Tigers. Of Fien en Maud hun Belgische titel zullen kunnen verdedigen in Knokke-Heist hangt af van de beslissing van bondscoach Gert Van Den Broeck in verband met de definitieve selectie.

Net als Dries en Tom en Dennis en Aljosa gingen Fien en Maud buitenlandse ervaring opdoen. Ze bereikten op de CEV Continental Cup in Slovenië de finale.

Stephanie en Karolien: enkel Gielen-Sobolska bleken al sterker

De droefenis na de verloren finale in Knokke-Heist had bij het begin plaats gemaakt voor goesting, goesting om er een lap op te geven. Het eerste tornooi bewezen ze dat ze niet voor niets vorig jaar het meeste punten hadden samengesprokkeld. Ze bereikten de finale waar ze Sini-Beachcollega’s Fien en Maud ontmoetten. In de heruitgave van de BK-finale wonnen Stephanie en Karolien deze keer wel. De revanche was beet.

In Hechtel leken Stephanie en Karolien goed op weg om hun tweede tornooizege binnen te halen. Het team Gielen-Sobolska besliste daar echter anders over. In de finale bleek de meter van het Hechtelse tornooi Katrien Gielen samen met Marta Sobolska te sterk.

In Kortrijk wonnen Stephanie en Karolien opnieuw hun beide poulewedstrijden. Deze keer kwamen ze Gielen-Sobolska reeds tegen in de halve finale en opnieuw bleken ze te sterk.  Stephanie en Karolien stonden dus al op elk trapje van het podium.

Het Gentse tornooi was een groot succesverhaal. In de poules wonnen ze 2x met 2-0 en plaatsten zich zo voor de halve finale. In die halve finale moesten ze het opnemen tegen een Spaans duo met internationale ervaring. Nadia Campisi Manera en Clara Lozano Abad waren echter niet opgewassen tegen Stephanie en Karolien die op een hoog niveau aan het acteren waren. In de finale namen ze revanche voor de verloren finale en halve finale, tegen Gielen-Sobolska werd het eveneens 2-0.

In Aalst net als in Sint-Niklaas bereikten ze de finale. Op weg naar de finale versloegen ze op beide tornooien Fien en Maud in de halve finales. En ook telkens in de finale kwamen ze dezelfde tegenstanders tegen: Gielen-Sobolska. In beide finales ongeveer hetzelfde spelbeeld: spannend tot het eind maar in money-time bleken Gielen-Sobolska steeds net iets sterker.

Nymphe en Eline: terug, alsof ze nooit zijn weg geweest

Nymphe en Eline, in 2012 zorgden ze nog voor de verassing van het seizoen door onverwachts het brons mee te grissen, gingen in 2013 er een jaartje vantussen. Dat had een goede reden, ze gingen op bevallingsverlof. Lennon en Wolf zijn nu hun trouwste supporters. Dankzij de ‘maternity leave’-regeling van de FIVB hadden ze nog voldoende punten op in Elsene rechtstreeks op de zondagtabel te staan. Op een haar na misten ze de halve finales en werden uiteindelijk 5^e.

In Hechtel verteerden ze blijkbaar de barre weersomstandigheden niet al te goed. Ze verloren hun beide poulewedstrijden. Ze moesten ze dus tevreden stellen met een 9^e plek. In Kortrijk wonnen ze 1 poulewedstrijd en verloren ze de andere van Fien en Maud. In de match voor de 5^e plek namen ze de bovenhand van dat andere moederduo: Piatkowska-Lieckens.

In Gent behaalden ze opnieuw hun intussen vertrouwde 2^e plek in de poule. In de match voor de 5^e plek moesten ze partijgeven tegen clubgenotes Fien en Maud, die net als in Kortrijk zich de betere toonden. Aan het Aalsterse zwembad werden Nymphe en Eline ingedeeld in dezelfde poule als Stephanie en Karolien. Ze werden 2^e in hun poule na verlies in de intraclubwedstrijd. Uiteindelijk werden ze 7^e na 1-2-verlies van Piatkowska-Lieckens.

Sint-Niklaas was grotendeels een kopie van het tornooi in Aalst. Opnieuw werden Nymphe en Eline bij clubgenotes Stephanie en Karolien in de poule onderverdeeld. Ze verloren in de poule tegen de clubgenoten. Voor de 5^e plek moesten ze het vervolgens opnemen tegen Fortpied-Popa, dat team werd met 2-0 verslagen.

Toon en Seppe: de weg is nog ver

De prestatie van vorig jaar, een 19^e plek in Knokke-Heist, nog eens overdoen: dat is het doel voor dit seizoen. En als het kan meer matchen winnen. Een loodzware opdracht die startte op het tornooi van Elsene. In een poule met Cox-Balduyck en Nuijts-Cloot een match winnen, dat leek vooraf gezegd haast onmogelijk. Alhoewel, de match tegen Nuijts-Cloot begon met setwinst voor Toon en Seppe. Helaas konden ze het spelniveau niet vasthouden en verloren uiteindelijk met 1-2. Een 28^e plek was het verdict.

In Hechtel moest Seppe het zonder Toon stellen. De keuze tussen de trouw van zijn broer of beachen in de regen was snel gemaakt. Seppe speelde dan maar met collega-beachweesje Dimitri Schuurman. De 2 verdedigers, ze noemden zichzelf al lachende Mini-Beach, kwamen héél dicht bij een overwinning tegen Henry-Benoit. De 2^e wedstrijd was tegen Tom en Dries en werd zoals de logica het wil verloren. Opnieuw 28^e, maar het heeft niet veel gescheeld.

In Kortrijk en Gent kregen we hetzelfde verhaal. Twee keer verliezen maar telkens in een match een belle afdwingen. In Kortrijk maakten ze het zo Oprins-Blondeel moeilijk en in Gent de gebroeders Jadot. In de Ajuinenstad slaagden ze er niet om een set te winnen.

Vorig jaar in Sint-Niklaas wonnen Toon en Seppe hun eerste wedstrijd op de zaterdagtabel. Ook dit jaar hebben ze gewacht met winnen tot het thuistornooi. Vandenbroecke-Engels werd met 2-0 aan de kant gezet. De wedstrijd voor poulewinst tegen de gebroeders Jadot werd echter kansloos verloren met een mooie 18^e plek tot gevolg.

Dimitri en Bart: oude glorie in actie

Dimi en Bart zijn zeker en vast geen onbekenden in het beachwereldje. Op het eerste tornooi werd reeds duidelijk dat een halve finale behalen zoals in 2007 niet meer tot de mogelijkheden behoort. Ze verloren 2x kansloos in hun poule en moesten zich tevreden stellen met een 28^e plaats.

In Hechtel moest Dimi in het zand duiken aan de zijde van Seppe. De Mini-Beachers, zoals Dimi het omschreef, deden het zeker en vast niet onverdienstelijk. Ze verloren nipt van Henry-Benoit in een spannende driesetter. Vooral in de derde set lag het verschil tussen winst en verlies in bepaalde details.

In Kortrijk kregen we hetzelfde verhaal als in Elsene. Er werd 2x met 0-2 verloren en een 28^e plek was een feit. Dimi en Bart pasten voor het tornooi op het Gentse Sint-Pietersplein. Voor het tornooi in Aalst hadden ze juist voldoende punten om geen prekwalificatie te moeten spelen. Aan het Aalsterse zwembad gingen ze opnieuw 2x kopje onder.

Op de thuismatchen in Sint-Niklaas lieten ze zien dat ze toch terecht op de zaterdagtabel staan. Ze wonnen hun eerste set tegen De Nys-Devolder maar in de volgende twee bleken ze toch te sterk. Voor de tweede match stond Bart oog in oog met Kenneth Janssens waar hij in 2007 nog mee op het podium stond in Knokke. De eerste set deed geloven in een stunt maar werd uiteindelijk toch 25-27 verloren. Ook de tweede set namen De Beleyr-Janssens de bovenhand. Dimi en Bart moeste zich dus opnieuw tevreden stellen met een 28^e plek. Maar met een gezonde portie meeval had het ook even goed een 18^e of misschien zelfs een 13^e plek kunnen zijn.

Bregt en Sam: blessureleed hypothekeert seizoen

De beachvolleymicrobe heeft een nieuw slachtoffer gemaakt in de familie Koekelkoren. Bregt, de jongere broer van Dries, besliste om samen met Sam Hoeyberghs ook eens van de Belgian Beachvolley Tour te proeven. Hun eerste match in Elsene opende perspectieven: een nipt verlies tegen Lambrechts-Nechelput. Ook de 2^e match werd verloren en ze werden 28^e.

Hechtel was het laatste  tornooi voor ze een examenbreak zouden nemen. Ook hier verloren ze hun 2 matchen en werden 28^e. De comeback na de break was gepland voor Sint-Niklaas. Was gepland, want door een blessure moest Bregt op zoek naar een vervanger voor Sam. Die werd gevonden in de persoon van Matthieu Thijs. Maar opnieuw gooide een blessure roet in het eten. Bregt sloeg zijn voet om met gescheurde ligamenten tot gevolg. Geen tornooi in Sint-Niklaas en als alles in volgens plan verloopt zullen ze in Maaseik opnieuw aantreden.

Jiri en Jente: het team van de laatste minuut

Met het tornooi in Elsene in het vooruitzicht beslisten Jiri en Jente in laatste instantie om eens een tornooi mee te doen. Ze speelden prekwalificaties die ze met glans doorstonden en zaterdags mochten ze dan ook hun opwachting maken in het Terkamerenbos.  Ze verloren hun 2 wedstrijden en legden zo beslag op een 28^e plek. Het tornooi smaakte blijkbaar naar meer want ze beslisten om aan nog meer tornooien deel te nemen.

Hechtel viel samen met het weekend van de Vlaamse jeugdeindrondes zaalvolleybal waar Jente zijn optreden moest maken. Het tornooi in Kortrijk lag al in Jente’s examenperiode maar Jiri had voor een vervanger gezorgd: Tim Van Herrewege. Ondanks stevig weerwerk bleken Blancke-Termote toch te sterk.

Ook de Gentse prekwalificatie werd niet overleefd. Opnieuw waren Blancke-Termote in twee sets te sterk. Dit keer was de vervanger voor student Jente, Joren Kooreman. In Aalst zat het studeren erop en moesten ze in de prekwalificaties tegen Rousseaux-Luyckx. Winst zat er niet in en dus opnieuw een 38^e plek.

In Sint-Niklaas hadden ze geluk. Omdat er geen 38 ploegen hadden ingeschreven hoefden ze geen prekwalificatie te spelen en mochten ze meteen zaterdag hun volleybalkunnen ten toon spreiden. In hun eerste match wonnen ze één set, één set te weinig dus op Appels-Reynders te verslaan. Ook in de tweede match maakten ze het de tegenstander, Willems-Degrève, bijzonder moeilijk. Ze werden 28^e.